که با سکوت کردنم فقط حس خیانت به خودم داشتم...
اونروز هرچقدر خواستم حرف بزنم همه حرفام تبدیل شد به سکوت و سکوت و سکوت...انگار کلمه ها مثل بغض تو گلوم بودن ولی کلمه ای پیدا نمیشد...
از اون روز هروقت به اون ماجرا فکر میکنم حس بدی بهم دست میده...
امروز یه اتفاقی افتاد...ناراحتیم بروز دادم برعکس همیشه که ناراحتیمو تو دلم دفن میکردم و به خاطرش عذاب میکشیدم...
باهم قهر کردیم ولی به خاطر برخوردم اصلا ناراحت نیستم...
باید متوجه شه که هرطور که دلش خواست نباید رفتار کنه...هرچی که از دهنش میاد بیرون نگه...باید بدونه در مقابل تک تک رفتاراش مسولیت داره و بعد از چند روز با یه ببخشید ساده چیزی فراموش نمیشه و همه چیز مثل قبل نمیشه...!
