آمدیم اصفهان همان شهر معروف به نصف جهان

. کلی همراه و رفیقِ مجازی به محض باخبر شدن از حضور من مشتاق به دیدار شده و خوش آمدی دلچسب روانه ی پیامشان کردند. به ناگاه حس غربتی که از ابتدای ورود به شهر مرا تهدید می کرد فرو ریخت و درعوض احساس رضایمندی توام با آسودگی جای خالی اش را پر کرد. اینها را نوشتم تا بگویم تسکین باشید، با کلامی، نگاهی، یا حتی پیامی. این روزهای آشوبناکِ تاریک بیش از پیش مهر بی چشم داشت ما را در حقِ دیگری طلب می کند.